Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Με τη συνταγή στα χέρια (και με το μωρό στην πλάτη)

Ένας απ’ τους λόγους που αγαπώ πολύ το babywearing είναι γιατί μου επιτρέπει να περνάω καλά με τα παιδιά μου (και τα δύο) ακόμα και σε δραστηριότητες όπου δεν θα μπορούσαν να συμμετέχουν και τα δύο.

Προχθές ας πούμε, είπαμε με το Βασίλη να ξαναφτιάξουμε γλυκό. Η Ρέα είναι πολύ μικρή ακόμα για «μαγειρική», αλλά ο Βασίλης το καταδιασκεδάζει. Κανένα πρόβλημα, «η Ρέα θα κοιτάει» συμφωνήσαμε όλοι. Τη φόρεσα στην πλάτη και ξεκινήσαμε!

Βρήκαμε μια πολύ ωραία συνταγή για apple crumble, ειδικά προσαρμοσμένη για «μικρούς μάγειρες» και το καταδιασκεδάσαμε! Αλείψαμε το βούτυρο στο ταψί, κόψαμε τα μηλαράκια (τρώγαμε όλοι μερικά κομματάκια την ώρα της κοπής), βάλαμε ζάχαρη και κανέλα και θαυμάσαμε τις ωραίες μυρωδιές!


Το καλύτερό μας ήταν όταν βάλαμε τα χέρια μας μέσα στο αλεύρι με το βούτυρο για να φτιάξουμε το crumble (τρίμμα, με γεύση και υφή μπισκότου, γιάμ!). Ο Βασίλης ξετρελάθηκε με τη διαδικασία (σε βαθμό που το τρίμμα έπαψε να είναι «ψιχουλάκια» και άρχισε να γίνεται και πάλι σκόνη)! (Εγώ πάλι χάρηκα ιδιαίτερα που δεν ήταν και η Ρέα μέσα στ' αλεύρια, τι καλά που ήταν ευχαριστημένη ως "παρατηρητής"!)

Κάναμε και μικρή παραλλαγή στη συνταγή: βάλαμε μέσα λίγες σταφίδες (φούσκωσαν και μαλάκωσαν πολύ όμορφα, αλλά προσοχή, πρέπει να μπουν μαζί με τα μήλα και να καλυφθούν απ’ το crumble αλλιώς θα καούν!) και από πάνω πασπαλίσαμε και λίγο καρύδι (άλλη φορά θα το βάζουμε κι αυτό μέσα). Φουρνίσαμε και περιμέναμε!

Μέχρι να πλυθούμε και να μαζέψουμε την κουζίνα, το υπέροχο γλυκό μας ήταν έτοιμο! Το σερβίραμε με παγωτό και το ευχαριστηθήκαμε πολύ! Η Ρέα κοιμήθηκε στην πλάτη μου μέχρι να τελειώσουμε, αλλά την επόμενη μέρα η εύκολη μηλόπιτά μας ήταν τέλεια και για πρωινό!

Για κάποιο λόγο βρίσκω αυτή τη συνταγή ιδιαίτερα χριστουγεννιάτικη (κι ας είναι "φθινοπωρινή")! Θα τη βρείτε εδώ: http://www.parents.gr/food/a314

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Με το "μωρό" μου αγκαλιά... στον καναπέ πια!

Σήμερα ήταν μέρα «ζυγίσματος». Εγώ δεν θέλω να κοιτάω τι λέει η ζυγαριά όταν ανεβαίνω πάνω, αλλά μια φορά στο τόσο το κάνουμε «οικογενειακώς» και βλέπουμε πόσο «μεγαλώσαμε» όλοι μας! Ο Βασίλης μου (που σε λίγο θα κλείσει τους 32 μήνες) ζυγίστηκε σήμερα 21 κιλά, χωρίς ρούχα.

Πάντα ήταν μεγάλο παιδί (το καμάρι μου!), κάποιες περιόδους και παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε ίσως. Κάθε φορά που κάποιος με ρωτάει «πόσα κιλά αντέχουν οι μάρσιποι αγκαλιάς» η απάντησή μου περιέχει το Βασίλη ως παράδειγμα: «Φοράω ακόμα το γιο μου με άνεση!». Και είναι αλήθεια. Μέχρι τώρα.

Ο Βασίλης, 20 κιλά, κοιμισμένος στην ξαπλωτή θέση στο ringsling. Πριν κάποιες εβδομάδες, ο Βασίλης κοιμήθηκε μέσα στο σχολικό λεωφορείο, γυρίζοντας απ’ τον παιδικό σταθμό. Ήξερα πως θα συνέχιζε να κοιμάται αν τον έφερνα ξαπλωμένο στο κρεβάτι. Έτσι, παίρνοντάς τον αγκαλιά απ’ το σχολικό, τον έβαλα στο sling μου και τον ανέβασα πάνω (μένουμε στον τέταρτο όροφο). Μπαίνοντας στο ασανσέρ έριξα μια ματιά στον καθρέφτη. Ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα πως το παιδί μου είναι πια «πολύ μεγάλο» για babywearing. Φαινόταν «τεράστιος», ένα τεράστιο μωρό -αλλά ολόκληρο παιδί πια- που κοιμόταν στην αγκαλιά μου. Αφήνοντάς τον στο κρεβάτι του, πάνω στο sling, τον φίλησα απαλά και ένιωσα πως χαιρετίζω την «εποχή που φορούσα το γιο μου». Οι μέρες babywearing για μένα και το γιο μου έφταναν στο τέλος τους.

Μου φαίνεται σαν χθες που ήταν νεογεννητάκι, λίγων ημερών και τον έβαζα στο sling για να ησυχάσει. Που ήταν μόλις τεσσάρων μηνών όταν τον βαφτίσαμε και κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια του μυστηρίου, στη θέση «Βούδα». Που τον τύλιγα μέσα στο παλτό μου για να πάμε στα χιόνια. Που ήταν εννιά μηνών και κοιμόταν στην πλάτη μου ενώ εγώ κι ο μπαμπάς του αγκαλιαστήκαμε μαθαίνοντας ότι περιμένουμε κι άλλο μωράκι.

Χαίρομαι πολύ για όλες αυτές τις αγκαλιές! Ξέρω πως θα συνεχίσουμε να περνάμε καλά και να κάνουμε πράγματα μαζί. Νομίζω πάντως ότι έφτασε ο καιρός που οι αγκαλιές μας θα είναι πια λίγο πιο «καθιστές»!

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Με αγάπη

Η Ρέα, νεογέννητο μωράκι, αμέσως μετά τον τοκετό, κοιμάται με τη μαμά της
Νεογέννητο μωράκι (η Ρέα μου), τις πρώτες ώρες της ζωής της. Η μαμά κουρασμένη απ' τον τοκετό (κι ας γέννησε πολύ όμορφα και εύκολα) έχει ανάγκη να κοιμηθεί, αλλά δεν θέλει να αποχωριστεί το κοριτσάκι της. Κι εκείνο ηρεμεί ακούγοντας την καρδιά της μαμάς της που χτυπάει δυνατά για εκείνο.

Για το χαμομηλάκι http://hamomilaki.blogspot.com/
και την συλλογή του
"άξιον αγάπης" ...


Η φωτογραφία από το μαιευτήριο Μητέρα, 16/11/2007. Ντρέπομαι λίγο για τη φωτογραφία, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα "αξιότερον αγάπης" από τις πρώτες ώρες της ζωής του παιδιού μου...

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Με το χέρι στην τσέπη (ή όχι)!

Έχω μια φίλη (Ελληνίδα) που μεγάλωσε στη Νότιο Αφρική. Εκεί, όταν ήταν μωρό τη φορούσε η (ΝοτιοΑφρικανή) «νταντά» της. Τώρα ζει στην Ελλάδα και εδώ και κάποιο καιρό είναι και η ίδια μαμά. Πριν από κάποιους μήνες παρήγγειλε ένα sling για το μωρό της και μου είπε με συγκίνηση: «Τι κρίμα που αυτή η γνώση δεν πέρασε σ’ εμάς τόσα χρόνια, οι μαμάδες μας δεν σκέφτηκαν ποτέ να μας φορέσουν, ήταν μόνο οι νταντάδες μας».

Το συζητούσαμε λοιπόν αυτό και σχολιάζαμε ότι κάποια χρόνια πριν, το να φοράς το μωρό σου ήταν ένδειξη «φτώχειας»: οι «φτωχές» μαμάδες φορούσαν τα μωρά τους για να μπορούν να εργάζονται ταυτόχρονα. Οι «πλούσιες» μαμάδες είχαν τα μέσα να συντηρούν «νταντάδες» για τα μωρά τους, ή σε άλλη περίπτωση είχαν τα μέσα ώστε να ΜΗΝ χρειάζεται να εργάζονται. Οι «πλούσιες» μαμάδες είχαν την πολυτέλεια να κάθονται στον καναπέ να κουνήσουν το μωρό σε κάποια σκαλιστή κούνια, δεν είχαν ανάγκη να το ηρεμήσουν πάνω τους.

Ο Σάκης Ρουβάς και η Κάτια Ζυγούλη βγαίνοντας απ' το μαιευτήριο με την κορούλα τους στο slingΤα τελευταία χρόνια πάλι, το να φοράς το μωρό σου είναι ένδειξη «πλούτου»: οι «πλούσιες» μαμάδες έχουν την πολυτέλεια να είναι μαζί με το μωρό τους και να ασχοληθούν μαζί του. Ή είναι «μόδα»: όλο και περισσότεροι celebrities (Έλληνες και ξένοι) εμφανίζονται «φορώντας» τα μωρά τους. Κυκλοφορούν slings που κοστίζουν περισσότερο από 500 δολλάρια, κυκλοφορούν slings με την υπογραφή διάσημων σχεδιαστών μόδας, και όλο και συχνότερα οι «διάσημες μαμάδες» ταιριάζουν τα slings τους με τα ρούχα τους.

Πριν γεννηθεί ο γιος μου, παρήγγειλα απ’ την Αμερική ένα υφαντό wrap. Όταν το είδε η μαμά μου, δεν είδε τίποτα περισσότερο από ένα απλό κομμάτι ύφασμα και το σχόλιό της ήταν: «Δεν παίρνεις καλύτερα ένα κανονικό μάρσιπο; Μη λυπάσαι τα λεφτά!». Ο Δημήτρης έβαλε τα γέλια: το αγαπημένο μου wrap είχε κοστίσει 4 φορές περισσότερο απ’ αυτό που η μαμά μου θεωρούσε «κανονικό» μάρσιπο! Μανούλα μου, έδωσα 150 ευρώ για ένα wrap που ήρθε απ’ την άλλη άκρη του ωκεανού, και που σίγουρα θα πρέπει να το έχουν υφάνει στο χέρι νεράιδες χρησιμοποιώντας βαμβάκι καλλιεργημένο από ξωτικά!

ο Θανάσης Ευθυµιάδης και η Άννα Ντιµιτρίεβιτς βγαίνουν απ' το μαιευτήριο με το μωράκι τους σε ένα Αστεράκι sling!Τέλοσπάντων, σήμερα υπάρχουν slings για όλους. Μπορεί κανείς να βρει slings με λιγότερο από 15 ευρώ ή μπορεί να ξοδέψει και αρκετές εκατοντάδες ευρώ. Μπορεί κανείς να φτιάξει μόνος του ένα κοντό wrap με 5 ευρώ και να έχει βρει το τέλειο μάρσιπο στη χαμηλότερη δυνατή τιμή. Μπορεί να ζητήσει ένα διπλό μεταξωτό sling κεντημένο στο χέρι ή να χαρίσει για δώρο σε μαμά που μόλις γέννησε ένα όμορφο υφαντό.

Δεν ξέρω αν το babywearing στις μέρες μας αποτελεί ένδειξη «πλούτου» ή «ένδειας». Σίγουρα όμως μπορεί να απευθύνεται τόσο στο «λαό» όσο και στο «Κολωνάκι»...




Σημ.: Οι φωτογραφίες είναι από το http://babouska.pblogs.gr (του Σάκη Ρουβά και της Κάτιας Ζυγούλη) και από το περιοδικό Hello (του Θανάση Ευθυμιάδη και της Άννας Ντιμιτρίεβιτς). Να σας ζήσουν τα μωράκια σας!
Με μάρσιπο αγκαλιάς τύπου sling βγήκαν από το μαιευτήριο με το μωράκι τους και η Μπέτυ Μαγγίρα με το Δημήτρη Μάζη (24/1/2010).

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Με το καλό να έρθει ο καινούριος χρόνος!


Εμείς είμαστε έτοιμοι και τον περιμένουμε! Στολίσαμε και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας (εδώ και δυο εβδομάδες για την ακρίβεια)!
Δώρα δεν έχει ακόμα από κάτω, γιατί θα τα φέρει ο Άη-Βασίλης τα Χριστούγεννα! Ο Βασίλης ζήτησε ένα μπουρνούζι (μ' αρέσει αυτό το παιδί γιατί είναι πρακτικό μυαλό) και να "έχει στην τσέπη καραμέλες και κέρματα"! (!) Η Ρέα ευτυχώς δεν ξέρει ακόμα να "ζητάει" οπότε ο Άη-Βασίλης θα της φέρει ότι μας αρέσει!

Πάντως στο "στολισμό" τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν πολύ! Συμμετείχαν στη διαδικασία και το χαρήκαμε όλοι! Η Ρέα ήταν συνέχεια στην πλάτη μου (ψηλά, για να βλέπει), ο Δημήτρης άντεξε με υπομονή τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούω μανιωδώς αυτές τις μέρες και ο Βασίλης τραγουδάει με άνεση «τρίγωνα κάλαντα»!

Και φαίνεται πως τα πάνε καλά με το δέντρο! Τους δείξαμε πώς να το πιάνουν «με το ένα δάχτυλο μόνο» και έτσι έχουμε αποφύγει τα ατυχήματα μέχρι τώρα! (Ακόμα και η Ρέα το έπιασε το νόημα και ακουμπάει με το δαχτυλάκι της τις μπάλες! Το μωρό μου!)

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Με το μωρό στο κρύο (καιρός για δύο!)

Προχθές περνούσα από ένα απ’ αυτά τα κινέζικα μαγαζιά που πουλάνε ρούχα σε πολύ χαμηλές τιμές. Και πήρα ένα μπουφάν με 15 ευρώ. Το έφερα σπίτι και κάθησα στον καναπέ με το μπουφάν και το ψαλίδι και τα κοίταζα. Ο Δημήτρης με κοίταξε λίγο τρομαγμένος: «Τι πας να κάνεις πάλι;» Άσε με του λέω, σκέφτομαι.

Το κοίταξα λοιπόν από πίσω, πήρα βαθιά ανάσα και το έκοψα στο χέρι, «με το μάτι» (χωρίς να «σημειώσω» και χωρίς να «μετρήσω»). (Ο Δημήτρης το πήρε απόφαση ότι το μπουφάν θα καταστρεφόταν και σταμάτησε να ασχολείται μαζί μου).
Το πήρα και πήγα στη ραπτομηχανή. Πρόσθεσα δυο μικρά κομμάτια μαύρου fleece στα «ανοίγματα» για να δώσω χώρο (τα έκοψα τρίγωνα). Για να «κλείσω» το πάνω μέρος (εκεί που έκοψα το μπουφάν, για να μην ξεφτίζει), έραψα ένα μικρό κομμάτι μαύρο ρέλι (πανεύκολο, ούτε στριφώματα, ούτε τίποτα!).
Το μπουφάν είχε και κουκούλα που έβγαινε με φερμουάρ. Η κουκούλα «σούρωνε» γύρω απ’ το πρόσωπο με κορδόνι. Ξήλωσα αυτό το «σουρωμα» και το έραψα στο «άνοιγμά» μου για τέλεια εφαρμογή!

Και ιδού το τέλειο babywearing μπουφανάκι μου!


Ο Δημήτρης είπε: «Καλό! Δεν το περίμενα!» και η Ρέα το καταευχαριστήθηκε! Όσο για μένα, ήταν το πιο εύκολο project που έχω «αναλάβει»!
(Οι φωτογραφίες είναι λίγο μαύρα χάλια, αλλά περιμένω τα χιόνια για να βγάλω καλύτερες!)
Αχ, πότε θα πιάσουν τα βαριά κρύα;

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Με-ταμορφώσεις (ή το extreme makeover ενός sling)!

Έρχονται συχνά μαμάδες με ring slings που έχουν αγοράσει παλιότερα από διάφορους κατασκευαστές και μου ζητούν να αλλάξουμε «τον ώμο» του sling τους. Στο μυαλό τους έχουν κυρίως την άνεσή τους (οι συμμετρικές πιέτες που έχουν τα «αστεράκια» μας είναι πολύ άνετο στυλ ώμου). Ωστόσο συχνά η αλλαγή είναι αναγκαία και για λόγους ασφάλειας.

Κρίκοι για μάρσιπο slingΟι κρίκοι των ring slings είναι συχνό θέμα συζήτησης με μαμάδες που ράβουν και φτιάχνουν τα δικά τους slings. Αναζητούν (όπως αναζητούσα κι εγώ παλιότερα) κρίκους στην Ελλάδα. Παίρνω τους κρίκους μου απ’ την Αμερική (απ’ το slingrings.com), τους πληρώνω πολύ ακριβά, πληρώνω έξοδα αποστολής, πληρώνω δασμούς (λόγω ποσότητας περνούν από τελωνείο), και θα ήθελα πάρα πολύ να μπορώ να βρω μια εξίσου καλή εναλλακτική εδώ. Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, το έχω ψάξει πολύ καλά. Δυστυχώς η απάντηση είναι κατηγορηματικά: όχι, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Θα βρει κανείς κρίκους για κουρτίνες, κρίκους για ιστιοπλοΐα, κρίκους για μηχανές, αλλά δεν θα βρει κρίκους για να φτιάξει μάρσιπο για μωρά. Στους κρίκους, όλα έχουν σημασία. Το μέγεθος, το πάχος, το πόσο λείοι είναι, το πόσο «γεμάτοι» είναι, το αν έχουν ένωση ή όχι, το πώς βάφτηκαν, το τι υλικά περιέχουν. Και βέβαια έχει σημασία το πώς ελέγχθηκαν (ένας-ένας)!

Πρόσφατα, μια μαμά που αγόρασε από κάπου ένα sling, ήρθε και μου ζήτησε να αλλάξουμε τον ώμο γιατί δεν τη βόλευε και ήθελε να τον φτιάξουμε με τις συμμετρικές πιέτες.
Το sling της είχε κατασκευαστεί με κρίκους που δεν ήταν φτιαγμένοι για slings.Φαινόταν η ένωση:

Ήταν επίσης πολύ λεπτοί (στις φωτογραφίες οι λεπτοί γυαλιστεροί κρίκοι απ’ το εν λόγω sling σε σύγκριση με τους ματ κρίκους απ’ το slingrings.com):



Και το στυλ του ώμου ήταν accordion, μάλλον άβολο (ειδικά αν κάποιος θέλει να φοράει το sling του και στις δύο πλευρές!) και είχε αρχίσει να "κουράζεται":


Το αλλάξαμε, βάλαμε κρίκους απ' το slingrings.com και κάναμε τον ώμο με τις συμμετρικές πιέτες που έχουν όλα τα Αστεράκια:



Τέτοιες «αλλαγές» κάνουμε συχνά, άλλοτε αλλάζοντας κρίκους και άλλοτε όχι.
Στο «πριν» το ύφασμα στον ώμο είναι «στενό», δεν βοηθάει την ομοιόμορφη κατανομή βάρους. Για να το βοηθήσει κανείς, πρέπει να «ανοίξει» το ύφασμα, ώστε να γίνει φαρδύτερο στον ώμο. Ωστόσο αυτό δεν είναι πολύ βολικό κι απ’ τις δυο πλευρές (συχνά τα slings με αυτό το στυλ ώμου βγαίνουν σε «αριστερό» και «δεξί»)! Στο μετά, το ύφασμα στον ώμο είναι φαρδύτερο, καλύπτει γενναιόδωρα το στρογγυλό μέρος του ώμου για άνεση, χωρίς να περιορίζει την κίνηση του χεριού.

Μου αρέσουν αυτά τα «πριν και μετά» και χαίρομαι όταν αυτές οι «μετα-μορφώσεις» είναι η αφορμή για να αξιοποιηθεί και πάλι ένα «παρατημένο» sling!


Καλό babywearing, με άνεση και ασφάλεια!


Διαβάστε επίσης:
Σωστό μέγεθος κρίκων για άνεση και ασφάλεια
Ο καλύτερος τρόπος να ραφτούν οι κρίκοι σε μάρσιπο sling