Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Με το μωρό στην αγκαλιά ενώ κάθεσαι;

«Μπορώ να είμαι καθιστή ενώ φοράω το μωρό μου»;
Ναι, φυσικά! Στους μάρσιπους αγκαλιάς, το μωρό είναι πάντα σε μια φυσική θέση, όπου ο πωπός του είναι το χαμηλότερο σημείο του σώματός του μέσα στο μάρσιπο και ποτέ δεν είναι χαμηλότερα απ’ τον αφαλό σου. Μπορείς λοιπόν να κάθεσαι με άνεση, σε όποια θέση κι αν φοράς το μωρό σου και όποιας ηλικίας και αν είναι!

Στους συμβατικούς μάρσιπους όπου το μωρό έχει τα πόδια κρεμασμένα προς τα κάτω, αυτό δεν επιτρέπεται (και το λένε και οι κατασκευαστές τους), γιατί το μωρό θα έπρεπε να γυρίσει τα πόδια του ανάποδα (προς τα πίσω). Με slings όμως, μπορείς να κάθεσαι όπως θα το έκανες αν κρατούσες το μωρό αγκαλιά στα πόδια σου!

Εδώ είναι απαραίτητη μια σημείωση. Συχνά ακούω το εξής παράπονο: «Ενώ το Αστεράκι sling μου είναι τέλειο και πάμε υπέροχες βόλτες μ’ αυτό, όταν κάθομαι, το μωρό κλαίει!» Απαντώ πάντα με την ίδια ερώτηση: «Όταν κάθεσαι με το μωρό στην αγκαλιά σου, το μωρό τι κάνει;» και ακούω πάντα το ίδιο: «Α, πάλι κλαίει, θέλει να σηκωθώ να περπατάω! Δεν του αρέσει να κάθομαι!»

Ε, δεν είναι φυσικό τότε να θέλει το ίδιο και όταν είναι στο sling σου; Το μωρό στο sling, είναι ακριβώς όπως στην αγκαλιά σου, και αυτό σημαίνει πως ό,τι θα έκανες με το μωρό στην αγκαλιά θα πρέπει να το κάνεις και με το μωρό στο sling! Αν το μωρό σου χρειάζεται την πιπίλα του, θα του τη δώσεις και όταν είναι στο sling! Αν θέλει να περπατάς ή να του τραγουδάς, θα το κάνεις και όταν είναι στο sling! Θα νιώθεις πιο άνετα, θα έχεις τα χέρια σου ελεύθερα, θα μπορείς να κάνεις κάποια δουλειά αν θέλεις, αλλά θα θεωρείς το sling την επέκταση της αγκαλιάς σου, όχι ένα μαγικό μέρος όπου το μωρό εξαφανίζεται!

Σε προσωπικό επίπεδο, κανένα απ’ τα δικά μου μωρά δεν είναι και πολύ ευχαριστημένο όταν είμαι καθιστή! Εκτός αν βρίσκει κάτι πολύ ενδιαφέρον σ’ αυτό που κάνω εκείνη την ώρα, μετά από λίγη ώρα, βαριέται, θέλει να σηκωθούμε και να περπατήσουμε. Το βρίσκω πολύ φυσιολογικό! Η λύση για μένα (ειδικά όταν τα μωρά μου ήταν μικρά) είναι απλή. Μόλις φορέσω το μωρό, κάνω τις πιο «ενεργητικές» μου δουλειές, αυτές που θέλουν κίνηση, σκούπισμα, συμμάζεμα, τακτοποίηση. Συνήθως, όταν όλα τα παιχνίδια είναι στη θέση τους, οι καναπέδες έχουν και πάλι τα μαξιλάρια τους ή τα κρεβάτια είναι στρωμένα, το μωρό μου έχει ήδη κοιμηθεί! Οπότε τότε, κάνω τις «καθιστικές» μου δουλειές, διπλώνω τη μπουγάδα μου, ετοιμάζω το φαγητό μας, απαντώ στα mails μου, διαβάζω στα μεγαλύτερα παιδιά μου.

Ξέρω άλλα μωρά που είναι πολύ χαρούμενα ακόμα και όταν η μαμά κάθεται, τους αρκεί να είναι στην αγκαλιά της. Και άλλα που το δέχονται μόνο όταν θηλάζουν ή όταν κοιμούνται. Το δικό σου μωρό τι γνώμη έχει για το καθισιό; Σ' αφήνει να ξεκουράζεσαι ή σε θέλει "φαντάρο";

Καλή συνέχεια! Καλό babywearing!

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Με κορίτσια με καπέλα...

Τα καλοκαιρινά μας βράδυα τα περνάμε με διάθεση "τουριστική", περπατάμε στα σοκάκια, δοκιμάζουμε καπέλα, απολαμβάνουμε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, ευχαριστιόμαστε βόλτες και αγκαλιές.
Όπου κι αν είστε, ό,τι κι αν κάνετε, να περνάτε καλά! Καλό babywearing!



Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Με τα παιδιά στο χωριό!

Τα παιδιά μου, παιδιά της πόλης και του διαμερίσματος, αυτές τις μέρες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τις χαρές του χωριού, με τον παππού και τη γιαγιά.
Το χωριό του μπαμπά είναι ημιορεινό, στη Δυτική Πελοπόννησο και ο μπαμπάς το ονομάζει «ένδοξο και ηρωικό»! Για τα πιτσιρίκια μου πάντως, όλα είναι ιδιαίτερα. Τα κολοκυθάκια και οι μελιτζάνες που κόβουμε κατευθείαν απ’ τον κήπο, τα παιχνίδια με τα παιδιά στην πλατεία ως αργά, οι βόλτες για να καμαρώσουμε τις ελιές που θα μας δώσουν το λάδι του χειμώνα, η αυλή και οι κουβέντες κάτω απ’ τη μουριά, είναι όλα μοναδικές εμπειρίες!
Εκτός απ’ τον κήπο με τα ζαρζαβατικά, ο παππούς έχει και κληματαριά με σταφύλια, αλλά και μια ροδακινιά στον κήπο! Η μικρή ενθουσιάστηκε!

Περπατώντας λίγη ώρα, βρήκαμε το ποταμάκι του χωριού καθώς και ένα μικρό μαντρί με πρόβατα! Τα παιδιά τρελάθηκαν με τα αρνάκια!

«Εις το βουνό ψηλά εκεί, είν’ εκκλησιά ερημική…» Το εκκλησάκι είναι η Αγία Άννα, το έχτισε ο μπαρμπα-Γιώργης, που κουβάλησε πέτρες, αλλά και μια μυλόπετρα στον αυλόγυρο για στολίδι. Και η μικρή της καμπάνα, που κρέμεται απ’ το δέντρο, τράβηξε το ενδιαφέρον όλων μας!


Στη βόλτα στο πάνω χωριό, που δεν κατοικείται πια, βρήκαμε και τη μεγάλη βρύση. Η μαρμάρινη επιγραφή μας πληροφόρησε ότι πρόκειται για έργο «οικείων» (!) και φυσικά ευχαριστηθήκαμε το δροσερό νεράκι απ’ την πηγή!



Και ο μπαμπάς που ήθελε να σκουπίσει τα χέρια του, βρήκε άλλη μια «εναλλακτική χρήση» για το ring sling μας!

Δεν ξέρω αν για την Ηλιάνα θα σημαίνουν κάτι αυτές οι εμπειρίες, το σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορούσα να τις προσφέρω στο Βασίλη και τη Ρέα χωρίς να φοράω τη μικρή! Το babywearing μας προσφέρει απίστευτη ελευθερία!
Καλή συνέχεια, καλό babywearing!