Φοράω το μωρό μου και ακούω διάφορα σχόλια σχετικά μ’ αυτό. Κυρίως από άγνωστους στο δρόμο. Τα περισσότερα είναι πολύ όμορφα, μας καμαρώνουν και ενίοτε μας "φτύνουν"! Μερικά σχόλια έχουν πολλή πλάκα. Και κάποια με βάζουν σε σκέψεις...
"Αχ, τότε που είχα εγώ μωρό δεν είχαν τέτοια!". Αυτό μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Η μαμά απ’ την οποία το ακούω συνήθως φαίνεται να είχε μωρό καμιά δεκαριά χρόνια πριν, όχι νωρίτερα. Σίγουρα είχαν "τέτοια" τότε. Το περίεργο είναι ότι αυτό το σχόλιο το ακούω ακόμα και όταν φοράω το μωρό μου με ένα τραπεζομάντηλο δεμένο σαν sling! Μερικές φορές μου έρχεται να εξηγήσω: "μα είναι ένα απλό πανί!» ή "ίσως όχι ΑΚΡΙΒΩΣ τέτοια, αλλά είχαν!". Τις περισσότερες φορές όμως απλά δεν λέω τίποτα. Το θεωρώ ένα θετικό σχόλιο, που κατά βάθος λέει "αν είχαν τέτοια τότε που είχα εγώ μωρό θα το χρησιμοποιούσα!" και χαίρομαι!
"Καλέ πώς το ‘χεις έτσι το μωρό εκεί μέσα; Βολεύεται;" Ω, ναι! Το έχω ακριβώς όπως θα το είχα στην αγκαλιά μου! Σαν να είχα τα χέρια μου γύρω του, ξαπλωμένο, ή όρθιο. Μερικές φορές το έχω ακριβώς όπως ήταν 9 μήνες μέσα στην κοιλιά μου. Και το μωρό μου κοιμάται ήσυχο και ευτυχισμένο στην αγκαλιά μου. "Εσείς πώς το βλέπετε;" τους ρωτάω. "Βολεύεται ή όχι"; (Το μωρό απαντά ροχαλίζοντας...)
"Τι ανάγκη έχει το μωρό; Η καλύτερή του εκεί μέσα"! Πράγματι, σκέφτομαι. Η καλύτερή του, αλλά ίσως και ακριβώς η ανάγκη του. Συχνά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται το μωρό μου και δεν έχει τρόπο να μου το ζητήσει. Σκέφτομαι εμένα, κάποιες φορές που μ’ ενοχλεί κάτι μικρό (π.χ. με τρώει η πλάτη μου) και μέχρι να καταφέρω να απομακρύνω την ενόχληση δεν με χωράει ο τόπος. Και λέω για σκέψου: αν το μωρό μου έχει κάτι που το ενοχλεί, αν η ετικέτα στο φανελάκι του έχει διπλωθεί περίεργα ή αν έχει μπει μια τρίχα ανάμεσα στα δαχτυλάκια του, είναι πολύ κρίμα που δεν μπορώ να το βοηθήσω να νιώσει καλύτερα απομακρύνοντας την ενόχληση. Αυτό που μπορώ να κάνω όμως (να του δώσω την αγκαλιά μου), το κάνω όσο μπορώ περισσότερο. Έτσι, αν όχι για άλλο λόγο, για να αντισταθμίσω εκείνα που δεν μπορώ να καταλάβω.
Και τώρα τελευταία, που το babywearing έχει αρχίσει να «διαδίδεται» σαν ιδέα και σαν εικόνα, τα σχόλια λιγοστεύουν (ή περιορίζονται στην αισθητική πλευρά: "τι όμορφο χρώμα!") και εμείς κάνουμε τη βόλτα μας με λιγότερες "αφορμές για σκέψεις"...
Διαβάστε επίσης:
Με επιλογές και διαλλακτικότητα
Με αντιρρήσεις
"Αχ, τότε που είχα εγώ μωρό δεν είχαν τέτοια!". Αυτό μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Η μαμά απ’ την οποία το ακούω συνήθως φαίνεται να είχε μωρό καμιά δεκαριά χρόνια πριν, όχι νωρίτερα. Σίγουρα είχαν "τέτοια" τότε. Το περίεργο είναι ότι αυτό το σχόλιο το ακούω ακόμα και όταν φοράω το μωρό μου με ένα τραπεζομάντηλο δεμένο σαν sling! Μερικές φορές μου έρχεται να εξηγήσω: "μα είναι ένα απλό πανί!» ή "ίσως όχι ΑΚΡΙΒΩΣ τέτοια, αλλά είχαν!". Τις περισσότερες φορές όμως απλά δεν λέω τίποτα. Το θεωρώ ένα θετικό σχόλιο, που κατά βάθος λέει "αν είχαν τέτοια τότε που είχα εγώ μωρό θα το χρησιμοποιούσα!" και χαίρομαι!
"Καλέ πώς το ‘χεις έτσι το μωρό εκεί μέσα; Βολεύεται;" Ω, ναι! Το έχω ακριβώς όπως θα το είχα στην αγκαλιά μου! Σαν να είχα τα χέρια μου γύρω του, ξαπλωμένο, ή όρθιο. Μερικές φορές το έχω ακριβώς όπως ήταν 9 μήνες μέσα στην κοιλιά μου. Και το μωρό μου κοιμάται ήσυχο και ευτυχισμένο στην αγκαλιά μου. "Εσείς πώς το βλέπετε;" τους ρωτάω. "Βολεύεται ή όχι"; (Το μωρό απαντά ροχαλίζοντας...)
"Τι ανάγκη έχει το μωρό; Η καλύτερή του εκεί μέσα"! Πράγματι, σκέφτομαι. Η καλύτερή του, αλλά ίσως και ακριβώς η ανάγκη του. Συχνά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται το μωρό μου και δεν έχει τρόπο να μου το ζητήσει. Σκέφτομαι εμένα, κάποιες φορές που μ’ ενοχλεί κάτι μικρό (π.χ. με τρώει η πλάτη μου) και μέχρι να καταφέρω να απομακρύνω την ενόχληση δεν με χωράει ο τόπος. Και λέω για σκέψου: αν το μωρό μου έχει κάτι που το ενοχλεί, αν η ετικέτα στο φανελάκι του έχει διπλωθεί περίεργα ή αν έχει μπει μια τρίχα ανάμεσα στα δαχτυλάκια του, είναι πολύ κρίμα που δεν μπορώ να το βοηθήσω να νιώσει καλύτερα απομακρύνοντας την ενόχληση. Αυτό που μπορώ να κάνω όμως (να του δώσω την αγκαλιά μου), το κάνω όσο μπορώ περισσότερο. Έτσι, αν όχι για άλλο λόγο, για να αντισταθμίσω εκείνα που δεν μπορώ να καταλάβω.
Και τώρα τελευταία, που το babywearing έχει αρχίσει να «διαδίδεται» σαν ιδέα και σαν εικόνα, τα σχόλια λιγοστεύουν (ή περιορίζονται στην αισθητική πλευρά: "τι όμορφο χρώμα!") και εμείς κάνουμε τη βόλτα μας με λιγότερες "αφορμές για σκέψεις"...
Διαβάστε επίσης:
Με επιλογές και διαλλακτικότητα
Με αντιρρήσεις
1 σχόλιο:
edo sto kanada ine poli diadedomeno
bravo sou pantos pou to proothis ke stin ellada :)
Δημοσίευση σχολίου