Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Με ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην καρδιά

Το babywearing σαν φιλοσοφία πάντα μου έκανε "κλικ", μου ταίριαζε μέσα μου, μου φαινόταν ενστικτωδώς "σωστό". Ήθελα τα παιδιά μου στην αγκαλιά μου, σε "απόσταση φιλιού" όπως συχνά λέω, να μπορούν να "φωλιάσουν" πάνω μου και να νιώσουν την αγάπη μου "εξ επαφής".
Αλλά η "γνωριμία" μου με το babywearing προέκυψε από ανάγκη.

Από 19 χρονών είχα προβληματα με τη μέση μου: σκολίωση, τρεις κήλες (στους 3 πιο "δύσκολους" χαμηλούς σπονδύλους), προβληματικό ιερό οστό (σχεδόν σπασμένο). Τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο τα προβλήματα αυτά με έριχναν στο κρεβάτι για μέρες (συχνά εβδομάδες), με αφόρητους πόνους και με πλήρη αδυναμία να κουνηθώ στο ελάχιστο. Η συμβατική ορθοπεδική δεν με βοηθούσε πολύ: "πάρε χάπια και ξεκουράσου". (Σαν να σου ανάβει το λαμπάκι στο αυτοκίνητο ότι δεν έχεις λάδια και, αντί να πας να βάλεις λάδια, να σβήνεις προσωρινά το λαμπάκι). Είχα μάθει να ζω μ’ αυτό και να περιμένω το επόμενο "κρεββάτωμα" σαν κάτι δεδομένο.

Στα 29 μου έμαθα ότι είμαι έγκυος. Στη σκέψη ότι δεν θα μπορώ να κρατήσω το μωρό μου αγκαλιά πανικοβλήθηκα. Άρχισα να ψάχνω για λύσεις. Η χειροπρακτική με ανακούφιζε πολύ (νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για τους χειροπράκτες που δούλεψαν μαζί μου και με βοήθησαν απίστευτα). Αλλά έπρεπε να βρω και έναν τρόπο να σηκώνω "βάρος" χωρίς να επιβαρύνω τη μέση μου.

Οι κλασσικοί μάρσιποι του εμπορίου ήταν οι πρώτοι που απέρριψα. Δεν τους έβρισκα καθόλου άνετους, με πίεζαν στους ώμους και στο λαιμό. Και, έχοντας εγώ η ίδια προβλήματα με τη μέση μου, δεν ήθελα με τίποτα να βάλω το μωρό μου σε κάτι δυνητικά επιβαρυντικό για τη δική του σπονδυλική στήλη. Δεν μπορεί, σκεφτόμουν, θα υπάρχει κάτι που να μπορώ να χρησιμοποιήσω.

Και τότε άρχισα να μαθαίνω για τα slings (τους μάρσιπους αγκαλιάς). Πολύ πριν γεννηθεί ο γιος μου δοκίμαζα με ενθουσιασμό slings, pouches, wraps, μάρσιπους Ασιατικού τύπου, μάρσιπους γοφού, σε ατέλειωτα σχέδια και υφάσματα. Ένιωθα "πελαγωμένη" απ’ τις τόσες επιλογές, αλλά ήμουν αποφασισμένη να βρω εκείνο που θα ταίριαζε στο μωρό μου και σε μένα.
Κάποιους μήνες μετά, δεν είχα βρει "τον έναν τέλειο μάρσιπο", είχα βρει πολλούς! Εγώ, ξετρελλάθηκα με τους μάρσιπους αγκαλιάς, σε όλες τις πιθανές "μορφές" τους! Κάποιος άλλος μπορεί να μη χρειαστεί πάνω από έναν ή δύο τύπους για όλη του τη ζωή ως γονιός (και ελπίζω πραγματικά να βρει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει). Ήταν υπέροχο: είχα το μωρό μου στην αγκαλιά μου, εκείνο ήταν ευχαριστημένο και ήσυχο κι εγώ ένιωθα άνετη κι ελεύθερη!

Αποφάσισα να "κυνηγήσω" περισσότερο αυτή την "ευτυχία" που είχα βρει στο babywearing. Έραψα τα δικά μου slings, τα έστειλα ως testers στην babywearing κοινότητα (στην Αμερική δυστυχώς), έλαβα σχόλια και κριτική, ξαναέραψα, ξαναέστειλα, ξαναέραψα... Η αγάπη μου για το babywearing γίνεται πράξη καθημερινά εδώ και χρόνια και τη δείχνω και σε άλλους γονείς. Έχω φτιάξει εκατοντάδες slings για μωράκια και τα έχω συναντήσει από κοντά σε πάρα πολλές περιπτώσεις, όπου χρειάστηκε να βοηθήσω. Έχω κάνει εκτεταμένη έρευνα συγκρίνοντας και δοκιμάζοντας πάνω από 60 διαφορετικές μάρκες μάρσιπων αγκαλιάς και επιλέχθηκα από διεθνή οργανισμό μετά από διαδικασία εξέτασης για τη δημιουργία της πρώτης "Ομάδας babywearing" στην Ελλάδα. Οι γονείς που συναντώ με βοηθούν να μαθαίνω ακόμα, να ανακαλύπτω νέα "κόλπα" και να βρίσκω λύσεις σε "δύσκολα σημεία".


Φοράω και τα δύο παιδιά μου απ’ τις πρώτες στιγμές της ζωής τους. Χρησιμοποιώ pouches και ring slings στο σπίτι ή στην παιδική χαρά, ή για μια γρήγορη βόλτα για ψώνια. Τυλίγομαι με τα wraps μου για να περπατήσουμε με το μωρό μου στο πάρκο και λατρεύω το mei tai μου για μακρινές διαδρομές ή για ώρες στο supermarket! Τα slings μου με έχουν σώσει σε περιπτώσεις όπου τα μωρά μου ήθελαν να θηλάσουν τις πιο απίθανες στιγμές (σε γάμο μέσα στην εκκλησία ή περιμένοντας στην ουρά για να πληρώσω στο ταμείο). Και έχω νιώσει υπέροχα με "ζεστές αγκαλίτσες" μαζί τους, όπου κι αν ήμασταν. Με τα slings, κατάφερα να έχω την κόρη μου ευχαριστημένη ως νεογέννητο μωρό, κυνηγώντας ταυτόχρονα το γιο μου (ζωηρό δίχρονο!) και παίζοντας μαζί του. Δεν συνάντησα ποτέ δυσκολία να βγω βόλτα με δυο παιδιά και ένιωθα πάντα τα παιδιά μου ασφαλή δίπλα μου.

Και όλα αυτά χωρίς να με ξαναενοχλήσει σοβαρά η μέση μου. Άρχισα να φοράω το πρώτο μου μωρό όταν ήταν 3,5 κιλά και μεγάλωνε μέρα με τη μέρα, λίγο-λίγο, δίνοντας την ευκαιρία στο σώμα μου να προσαρμοστεί σταδιακά. Οι μύες που χρησιμοποιούνται στο babywearing είναι οι ίδιοι μύες που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη και οι δικοί μου δυνάμωναν σιγά σιγά, βοηθώντας με σαν να έκανα την πιο καλή γυμναστική, σαν φυσιοθεραπεία. Περνάω κατά καιρούς "δύσκολες μέρες", αλλά στο κρεββάτι δεν χρειάστηκε να μείνω ποτέ ξανά!

Σας ευχαριστώ, παιδάκια μου, που με βοηθάτε να είμαι καλά και όρθια. Σας ευχαριστώ, φίλοι babywearers που μου εμπιστεύεστε τις απορίες σας και με βοηθάτε να μαθαίνω συνεχώς. Σας ευχαριστώ Jan, Beth, Kelley, Tracy που μου "δείξατε" τα slings σας και μου επιτρέψατε να τα "προσαρμόσω".

Σημ.: Αν έχεις κι εσύ σοβαρά προβλήματα με τη μέση σου, συμβουλέψου το γιατρό σου ή το φυσιοθεραπευτή σου πριν αποφασίσεις να "φορέσεις" το μωρό σου. Δεν δίνω "ιατρικές" συμβουλές, περιγράφω απλώς τι συνέβη στη δική μου περίπτωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: