Με τη χύτρα σου και πάμε!

Λοιπόν, προχθές αγόρασα μια χύτρα ταχύτητας. (όχι δεν είναι άσχετο με το babywearing, θα μπω στο θέμα, κάνε λίγο υπομονή). Η μαμά μου δε χρησιμοποιούσε χύτρα όταν ήμουν μικρή, εγώ μέχρι τώρα δεν είχα ούτε καν δει χύτρα ταχύτητας. Παντελώς άσχετη. Παντελώς λέμε.

Την παίρνω λοιπόν (να μη σου πω τι τράβηξα για να δω ποια έπρεπε να αγοράσω και ποιες είναι οι διαφορές τους – και πάλι δεν είμαι σίγουρη), τη φέρνω σπίτι, βγάζω το βιβλιαράκι με τις οδηγίες και μένω άφωνη: τόμος ολόκληρος! Και διαβάζω τις δυο πρώτες σελίδες και μένω άφωνη (δις): όλο προειδοποιήσεις, ΠΟΤΕ μην κάνεις το ένα, ΠΟΤΕ μην κάνεις το άλλο, ΜΗ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ να κάνεις το παράλλο. Είχα αρχίσει να τρομάζω, λίγο έλειψε να έχω εφιάλτες με εκρήξεις, κατεστραμμένες εστίες, καμένα χέρια και ζεματισμένα μούτρα.

Δεν πτοήθηκα όμως, χθες έφτιαξα μοσχαράκι κοκκινιστό και σήμερα έφτιαξα γίγαντες. Είμαι σούπερ ευχαριστημένη (και απ' την χύτρα και απ' τη μαγειρική μου), πέτυχα το στόχο μου (φοβερή εξοικονόμηση χρόνου) και είμαι ακόμα αρτιμελής και χαρούμενη (το ίδιο και η κουζίνα μου). Τελικά ήταν μια πολύ καλή αγορά (για τη δική μας οικογένεια) και νομίζω πως θα τα πάμε πολύ καλά με τη χυτρούλα μου, έχουμε ήδη αρχίσει να γινόμαστε φίλες.

Αν επρόκειτο να δώσω σε κάποιον δώρο μια χύτρα, θα μπορούσα φυσικά να του εξηγήσω τη λειτουργία της μέσα σε 1-2 λεπτά. Όμως σίγουρα θα έβαζα μέσα τις οδηγίες και θα τόνιζα ότι είναι σημαντικό να διαβαστούν (ειδικά αν ο παραλήπτης του δώρου ήταν άσχετος από χύτρες, όπως ήμουν εγώ). Μπορεί απλά να τον προειδοποιούσα: «μη σε τρομάξουν οι πολλές οδηγίες, μην πελαγώσεις με τις προειδοποιήσεις, τελικά είναι δυο βήματα όλη η υπόθεση».

Σήμερα το πρωί, συζητώντας με μια μαμά που ήρθε να δούμε μαζί πώς να χρησιμοποιεί το Αστεράκι της, συνειδητοποίησα πόσο ίδιες είναι οι δύο καταστάσεις. Εκείνη είχε μπροστά της ένα sling,ένα σωρό οδηγίες, άρθρα, βίντεο, έρευνες γιατρών, σχεδιαγράμματα από διεθνή ινστιτούτα, κλπ. Και μαζί ένα μωρό που ήθελε αγκαλιά! Λογικό είναι να πελαγώσει. Όμως δεν πτοήθηκε, φόρεσε το μωρό της (χωρίς τη δική μου βοήθεια), θήλασε το μωρό της και έφυγε από δω με αυτοπεποίθηση.

Την πιάνεις νομίζω την αντιστοιχία με τη χύτρα, να μην πολυλογώ άλλο. Μην μπερδεύεσαι με τις πολλές δυνατότητες, τα πολλά βίντεο, μικρά μυστικά και συμβουλές. Τελικά, δυο βήματα είναι όλη η υπόθεση, τα υπόλοιπα είναι εκεί μόνο για να σε βοηθήσουν. Μόνο αν το χρειάζεσαι. Το βασικό θέλει μόνο μια-δυο δοκιμές, και θα το ‘χεις.

Καλή συνέχεια, καλό babywearing!

Υστερόγραφο: Επειδή μου άρεσε το παράδειγμα (και μου αρέσουν και τα υστερόγραφα), να πω και τις σημειώσεις μου:

1. Δε θ’ αγόραζα χύτρα απ’ τον τύπο που τη πουλάει σ’ ένα πάγκο στο δρόμο. Πήγα σε κατάστημα και την πήρα. Με την εγγύησή της, με την απόδειξή της, με δυνατότητα αλλαγής, με κάποιον να με βοηθήσει αν κάτι πάθει η χύτρα μου. Και την πήρα με το κουτί της, με οδηγίες και μ’ ένα βιβλιαράκι με συνταγές. Με πιάνεις;

2. Αν η χύτρα μου ήταν μάρκα Πίου, δε θα ψάξω στο internet να διαβάσω τις οδηγίες της Fissler και να προσπαθώ να τις εφαρμόσω στην Πίου μου. Απλά δε γίνεται, δεν είναι όλες οι χύτρες ίδιες, όσο κι αν μοιάζουν και όσο κι αν όλες λέγονται χύτρες. Με πιάνεις;

3. Αν η Πίου δε δουλεύει (ή λόγω έλλειψης οδηγιών δεν μπορώ να τη χρησιμοποιήσω), δε θα έχω δίκιο αν βγαίνω να λέω «όλες οι χύτρες είναι άχρηστες». Και όσο φθηνότερη κι αν είναι απ’ τη Fissler ή την Tefal, αν τελικά την έχω στο ντουλάπι μου, δεν έκανα καθόλου οικονομία.

Άσχετο με την αντιστοιχία, αν ενδιαφέρεσαι για χύτρες, ωραία τα λέει αυτό το άρθρο. Κάθε αναφορά σε μάρκες χύτρας ταχύτητας είναι τυχαία (και δε με πληρώνει ούτε η Fissler ούτε η Tefal). Πάντως, άμα γουστάρω στο blog μου να κάνω διαφήμιση για χύτρες, δικαίωμά μου είναι, θα μπορούσα, ‘ντάξει;