Λοιπόν, πριν από λίγες μέρες, πήγαμε οικογενειακώς μια εκδρομούλα στο Λονδίνο.
Περάσαμε καταπληκτικά (ήταν όλα στολισμένα, Χριστουγεννιάτικα), όλες μας οι δραστηριότητες ήταν προσανατολισμένες στα μικρά μας και σίγουρα το ταξίδι στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!
Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες για το τι μπορεί να κάνει κανείς με μικρά παιδιά στο Λονδίνο, ας μου στείλει mail, θα χαρώ πολύ να σας περιγράψω το πρόγραμμά μας!
Σ' αυτή την ανάρτηση πάντως (για να μη βγαίνω πολύ εκτός θέματος), θα σας πω πόσο μας βοήθησε το babywearing σ' αυτό το ταξίδι!
Για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ δεν το περίμενα ότι θα χρειαστεί τόσο πολύ να φοράω τη μικρή. Πριν από λίγο έκλεισε τα δύο και περπατάει πολύ και για μεγάλες αποστάσεις, εδώ και καιρό.
Ωστόσο, όταν έχεις ξυπνήσει πολύ πρωί, για να ταξιδέψεις με αεροπλάνο, και μετά παίρνεις το τρένο ως το κέντρο της πόλης, κάποια στιγμή οι αντοχές ενός δίχρονου εξαντλούνται!
Είχα τα slings μου ακόμα στη βαλίτσα και έτσι, χρησιμοποίησα το κασκόλ μου για να φτιάξω έναν πρόχειρο μάρσιπο αγκαλιάς! Η μικρή μου έφτασε κοιμισμένη ως το ξενοδοχείο, όπου ξύπνησε ανανεωμένη και με καινούριες δυνάμεις για τις πρώτες εξορμήσεις!
Περιττό να σας πω ότι γενικά περπατούσαμε πολύ. Όταν το μωρό μου κουραζόταν, επιστρατευόταν το sling ή το mei tai μας και όλα συνεχίζονταν κανονικά. Η μικρή έπαιρνε τον υπνάκο της στο δρόμο για τον προορισμό μας!
Χρειάστηκε συχνά να περιμένουμε στην ουρά (για το καρουσέλ, για να μπούμε στο μουσείο, κλπ.), αλλά και πάλι αυτό δεν ήταν πρόβλημα, ακόμη και για ένα παιδί που περπατούσε όλη μέρα.
Και πολύ συχνά, τα εκθέματα στο μουσείο δεν ήταν σε ύψος βολικό για μικρά ποδαράκια! Κάποιοι έπρεπε να σηκωθούν αγκαλιά για να βλέπουν!
Για να μην πω για τη βροχή! Ποιος να πρωτοχωρέσει κάτω απ' την ομπρέλα; Είναι καλύτερα όταν είμαστε κοντά!
Όπως και να το κάνει κανείς, είναι καλύτερα όταν έχει δυο χέρια ελεύθερα, ακόμα κι όταν χρειάζεται να κρατά το μωρό του αγκαλιά!
Σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις (στο αεροδρόμιο, στο συνωστισμό μέσα στο μετρό, στις χαλασμένες κυλιόμενες σκάλες) το babywearing αποδείχτηκε σωτήριο. (Το καρότσι φυσικά δεν θα βοηθούσε. Μας φαντάζεστε να προσπαθούμε να σπρώξουμε ένα άδειο καρότσι στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό, ή στην πολυκοσμία του Hamleys κυνηγώντας δυο ζωηρά νήπια δεξιά κι αριστερά; ) Νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρναμε να περάσουμε τόσο όμορφα αν δεν είχαμε την ευκαιρία να φοράμε το παιδί! Τελικά, είχαμε δυο πολύ ευχαριστημένα παιδάκια, που καταφέραμε να μην είναι και πολύ πολύ κουρασμένα!
Αχ, μακάρι να το ξανακάνουμε σύντομα!
Πολλά φιλιά από όλους μας!
Φαντάζομαι, πως με τρία μωρά που μεγαλώνουν μαζί, είναι δύσκολο για τη μαμά να έχει τα χέρια της ελεύθερα, έστω κι αν φοράει το ένα (ή τα δύο) σε μάρσιπο αγκαλιάς! 
Αναρωτιέστε πώς πηγαίνουν βόλτα; Η Έλλη και οι τρεις κορούλες της τα καταφέρνουν μια χαρά! Διπλό καρότσι και babywearing είναι μια ωραία λύση!
Καλή χρονιά!
Αναρωτιέστε πώς πηγαίνουν βόλτα; Η Έλλη και οι τρεις κορούλες της τα καταφέρνουν μια χαρά! Διπλό καρότσι και babywearing είναι μια ωραία λύση!
Καλή χρονιά!
