Περάσαμε καταπληκτικά (ήταν όλα στολισμένα, Χριστουγεννιάτικα), όλες μας οι δραστηριότητες ήταν προσανατολισμένες στα μικρά μας και σίγουρα το ταξίδι στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!
Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες για το τι μπορεί να κάνει κανείς με μικρά παιδιά στο Λονδίνο, ας μου στείλει mail, θα χαρώ πολύ να σας περιγράψω το πρόγραμμά μας!
Σ' αυτή την ανάρτηση πάντως (για να μη βγαίνω πολύ εκτός θέματος), θα σας πω πόσο μας βοήθησε το babywearing σ' αυτό το ταξίδι!
Για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ δεν το περίμενα ότι θα χρειαστεί τόσο πολύ να φοράω τη μικρή. Πριν από λίγο έκλεισε τα δύο και περπατάει πολύ και για μεγάλες αποστάσεις, εδώ και καιρό.
Ωστόσο, όταν έχεις ξυπνήσει πολύ πρωί, για να ταξιδέψεις με αεροπλάνο, και μετά παίρνεις το τρένο ως το κέντρο της πόλης, κάποια στιγμή οι αντοχές ενός δίχρονου εξαντλούνται!
Είχα τα slings μου ακόμα στη βαλίτσα και έτσι, χρησιμοποίησα το κασκόλ μου για να φτιάξω έναν πρόχειρο μάρσιπο αγκαλιάς! Η μικρή μου έφτασε κοιμισμένη ως το ξενοδοχείο, όπου ξύπνησε ανανεωμένη και με καινούριες δυνάμεις για τις πρώτες εξορμήσεις!
Περιττό να σας πω ότι γενικά περπατούσαμε πολύ. Όταν το μωρό μου κουραζόταν, επιστρατευόταν το sling ή το mei tai μας και όλα συνεχίζονταν κανονικά. Η μικρή έπαιρνε τον υπνάκο της στο δρόμο για τον προορισμό μας!
Χρειάστηκε συχνά να περιμένουμε στην ουρά (για το καρουσέλ, για να μπούμε στο μουσείο, κλπ.), αλλά και πάλι αυτό δεν ήταν πρόβλημα, ακόμη και για ένα παιδί που περπατούσε όλη μέρα.
Και πολύ συχνά, τα εκθέματα στο μουσείο δεν ήταν σε ύψος βολικό για μικρά ποδαράκια! Κάποιοι έπρεπε να σηκωθούν αγκαλιά για να βλέπουν!
Για να μην πω για τη βροχή! Ποιος να πρωτοχωρέσει κάτω απ' την ομπρέλα; Είναι καλύτερα όταν είμαστε κοντά!
Όπως και να το κάνει κανείς, είναι καλύτερα όταν έχει δυο χέρια ελεύθερα, ακόμα κι όταν χρειάζεται να κρατά το μωρό του αγκαλιά!
Σε πάρα πολλές άλλες περιπτώσεις (στο αεροδρόμιο, στο συνωστισμό μέσα στο μετρό, στις χαλασμένες κυλιόμενες σκάλες) το babywearing αποδείχτηκε σωτήριο. (Το καρότσι φυσικά δεν θα βοηθούσε. Μας φαντάζεστε να προσπαθούμε να σπρώξουμε ένα άδειο καρότσι στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό, ή στην πολυκοσμία του Hamleys κυνηγώντας δυο ζωηρά νήπια δεξιά κι αριστερά; ) Νομίζω ότι δεν θα τα καταφέρναμε να περάσουμε τόσο όμορφα αν δεν είχαμε την ευκαιρία να φοράμε το παιδί! Τελικά, είχαμε δυο πολύ ευχαριστημένα παιδάκια, που καταφέραμε να μην είναι και πολύ πολύ κουρασμένα!
Αχ, μακάρι να το ξανακάνουμε σύντομα!
Πολλά φιλιά από όλους μας!
8 σχόλια:
Αχ Στελλίτσα μου...
είστε και οι 2 κούκλες!!!!και ο Βασίλης ολόκληρο αντράκι...
Πάντα τέτοιες όμορφες και αξέχαστες στιγμές!!!
Σε φιλώ γλυκά...
Ελένη - Άννα
Πού να τα ήξερα όταν είχαμε πάει Παρίσι! Να φανταστείς αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε καρότσι το οποίο αποδείχτηκε σωτήριο μεν πολύ κουραστικό δε όταν έπρεπε να ανεβοκατέβεις στο μετρό (το οποιό ως γνωστόν δεν έχει σχεδόν πουθενά κυλιώμενες σκάλες ή ανελκυστήρα).
Αυτή τη φορά όμως θα είμαι καλύτερα προετοιμασμένη.
Η αλήθεια είναι πως όσο ήταν μικρός ο Παύλος χρησιμοποιούσα μάρσιπο αλλά αφενός ποτέ δεν με βόλεψε γιατί με "έκοβαν" οι ιμάντες αφετέρου δεν υπάρχει κατεστημένο στην Ελλάδα με γονείς που φοράνε τα παιδιά τους οπότε κάποια στιγμή απλά το άφησα στην άκρη.
υγ. είστε ζωγραφιά :)
αχχχχχ!ζήλεψα τώρα! περάσατε τέλεια,ε; μπράβο σας!
να στε παντα καλά να πηγαίνετε ταξιδάκια!
Όποτε θέλω να γαληνέψω, διαβάζω το ιστολόγιό σου, κι ας έχουν μεγαλώσει αρκετά τα μωρά μου για να τα κουβαλώ σε μάρσιππο.
Το μεράκι σου (και η αφιλοκέρδεια του) όχι μόνον δεν είναι αφελή, αλλά συγκινητικά.
Αχ...τι τέλεια!Το ίδιο μας είχε βοηθήσει και μας στο ταξίδι στην Κύπρο και μπορείς να υποθέσεις πόσο με βοήθησε όταν ταξίδεψα με την 9 μηνών (τότε) μικρούλα, ΜΟΝΗ μου στην Αγγλία...Στον έλεγχο διαβατηρίων, αποσκευών, μέσα στο αεροπλάνο, παντού την είχα αγκαλιά!
Μετακομίσαμε...Εκεί να δεις βοήθεια με τον μάρσιπο.... Για αυτό χάθηκα, δεν έχω ακόμα σύνδεση στο σπίτι. Και μου έλειψε πολύ το blog σου!
Σύντομα θα τα λέμε και πάλι, από το σπίτι (τώρα είμαι εκτός σπιτιού!)
Φιλιά και πάντα τέτοιες ευτυχισμένες, γλυκές στιγμές!
Μπραβο σου τελειο εχω και εγω 2 παιδακια το ενα 2 χρονων και το αλλο 5 μηνων διαβαζω αυτα που γραφεις και θα προσπαθησω να φτιαξω 1 sling οπως το λες με το υφασμα μπορεις να πεις πιο ειναι πιο βολικο???
@ Eleni: Σ' ευχαριστώ κουκλίτσα μου! Να είστε καλά και με το καλό τα ευχάριστα!
@ mamma: Δεν ξέρεις πόσο ανυπομονώ να σου στείλω ένα Αστεράκι! Σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου για καλή συνέχεια και περιμένω και τα δικά σου ευχάριστα!
@ eudokia: Αχ, ναι, και είχαμε αρκετό καιρό να κάνουμε ταξίδι της προκοπής! (και μας βλέπω να αργούμε αρκετά για το επόμενο...)
Ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε και στα δικά σας!
@ Κλεοπάτρα και Μινγκ: όπως πάντα, η γραφή σου με αγγίζει ιδιαίτερα. Σε παρακολουθώ στους καινούριους σου δρόμους και εξακολουθώ να θαυμάζω.
@ Φωτεινή: Πολύ πολύ χαίρομαι που έχεις αντίστοιχα καλές εμπειρίες από ταξίδι! Καλορίζικο το σπίτι, να περνάτε καλά όπου κι αν είστε!
@ Georgia: Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Και καλή επιτυχία στην κατασκευή του μάρσιπου! Η επιλογή του τύπου προϋποθέτει πολλές ερωτήσεις (ετοιμάζω σχετική ανάρτηση σύντομα). Μέχρι τότε, στείλε μου αν θες ένα mail!
Η ανάρτηση αυτή, δημοσιεύτηκε και στο "Ταξιδεύοντας με παιδιά", έναν όμορφο οικογενειακό "οδηγό ταξιδίων". Στα σχόλια της ανάρτησης, έχω γράψει γενικότερες πληροφορίες για το ταξίδι μας στο Λονδίνο με τα παιδιά και τα μέρη που επισκεφθήκαμε εκεί, για όποιον ενδιαφέρεται! (Καλό ταξίδι!)
Δημοσίευση σχολίου