Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Το ανοίγεις το πορτοφόλι;

Είναι μια ταινία του 2002, το "Πιάσε με αν μπορείς", στην οποία υπάρχει η εξής ωραία σκηνή: Ο Τομ Χανκς, πράκτορας του FBI, που κυνηγάει εδώ και πολύ καιρό να πιάσει τον απατεώνα Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, τον πετυχαίνει επιτέλους στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Κι εκείνος, αντί να το βάλει στα πόδια, παριστάνει έναν πράκτορα μυστικής υπηρεσίας και υποκρίνεται ότι έχει μόλις συλλάβει ο ίδιος τον φυγά. Ο Χανκς δεν τον πιστεύει στην αρχή, αλλά ο ΝτιΚάπριο του δίνει με σιγουριά το πορτοφόλι του προτείνοντάς του να το ανοίξει για να δει την ταυτότητά του. Ο Χανκς παίρνει το πορτοφόλι και το δέχεται ως αρκετά πειστικό στοιχείο για να συνεχίσει να συζητά μαζί του. Και μόνο πολύ πολύ αργότερα, όταν ο ΝτιΚάπριο είναι ήδη φευγάτος, ο Χανκς ανοίγει το πορτοφόλι και διαπιστώνει ότι αντί για ταυτότητα και σήμα, είναι γεμάτο άσχετα διαφημιστικά και ετικέτες από αναψυκτικά. (ολόκληρη η σκηνή εδώ)
Πόσες φορές την έχουμε πατήσει κι εμείς έτσι; Ακούμε κάτι, διαβάζουμε κάτι και το δεχόμαστε ως αλήθεια, χωρίς έλεγχο, χωρίς καν δεύτερη ερώτηση. Μερικές φορές αρκεί κάποιος να πει "λένε ότι…" και αυτό από μόνο του είναι αρκετά πειστικό στοιχείο.
Συναντώ καθημερινά μαμάδες που έχουν πάρει το πορτοφόλι αλλά δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να το ανοίξουν και να ελέγξουν το περιεχόμενό του.
"Μου είπε η μαμά μου να το φασκιώνω το μωρό για να ισιώσουν τα πόδια". Όχι. Αν είσαι τύπος του φασκιώματος, μπορείς να φασκιώνεις μόνο το πάνω μέρος, αλλά να αφήνεις τα πόδια να ανοίγουν ελεύθερα. Το φάσκιωμα στα πόδια ενοχοποιείται για προβλήματα στα ισχία. Ρωτήστε τον γιατρό σας.
"Λένε ότι αν το μωρό γέρνει θα πάθει σκολίωση". Ε, λοιπόν, όχι. Η σκολίωση είναι ιδιοπαθής (αν δεν είναι συγγενής), δεν προλαμβάνεται και δεν την παθαίνουν τα μωρά επειδή γέρνουν, ούτε την παθαίνουν τα παιδάκια της πρώτης δημοτικού επειδή κάθονται στραβά στο θρανίο. Ρωτήστε τον γιατρό σας.
Και δεν ξέρω αν καταλάβατε τι έκανα μόλις τώρα κι εγώ. Είπα "ρωτήστε τον γιατρό σας". Σας έδωσα το πορτοφόλι. Για τους περισσότερους αυτό αρκεί. Λίγοι θα το ανοίξουν, λίγοι θα ρωτήσουν πράγματι τον γιατρό τους, ή θα το ψάξουν σε σοβαρές πηγές.
"Λένε ότι το μωρό δεν κάνει να κάθεται πριν τους 6 μήνες γιατί θα πάθουν ζημιά τα κόκκαλά του". Ποιοι το λένε; "Όλοι το λένε". Ναι, ποιοι συγκεκριμένα; "Οι γιατροί". Ποιοι γιατροί; Έχεις δει ποτέ επίσημο paper που λέει ότι το μωρό θα πάθει ζημιά στα κόκκαλα αν το κρατάς καθιστό πριν τους 6 μήνες; "Μα έτσι μου είπαν". Η αλήθεια είναι ότι το μωρό σου δεν μπορεί να κάτσει πριν τους 6 μήνες. Δεν μπορεί, γέρνει και πέφτει. Δεν μπορεί = δεν έχει την ικανότητα. Τελείως άλλο πράγμα απ’ το "θα πάθουν τα κόκκαλά του". Και όμως, το ακούσαμε, το ξανακούσαμε, το πιστέψαμε. Μας είπε κάποιος "το λένε οι γιατροί", δηλαδή μας έδωσε το πορτοφόλι κι εμείς απλά δεν το ανοίξαμε. Αρκεί που το πήραμε στα χέρια μας.
Τι είναι σοβαρή πηγή και τι όχι; Μήπως κάποιες φορές αρκεί απλά να έχουμε εμπιστοσύνη; Για να λέει ότι έχει "συνένζυμο Q-10", "ρετινόλη" ή "μπλε και πράσινους κόκκους", θα πει ότι είναι καλό πράγμα, δε χρειάζεται και να ξέρουμε τι ακριβώς είναι αυτά. Άσε που και οι σοβαρές πηγές πολλές φορές αντικρούουν τα ίδια τα λεγόμενά τους. Μέχρι πρόσφατα, το να τρως πάνω από τρία αυγά την εβδομάδα ήταν κακό για την υγεία μας, ενώ τώρα και δύο αυγά την ημέρα μπορεί να είναι μια χαρά. Μεγαλώσαμε με την οδηγία "να πίνεις όλο σου το γάλα, κάθε μέρα για γερά κόκκαλα", ενώ τώρα το αγελαδινό γάλα θεωρείται μάλλον κακή διατροφική επιλογή.
To babywearing είναι σχετικά νέα περιοχή. Δεν υπάρχει (ακόμα τουλάχιστον) ως ξεχωριστή ειδικότητα, πανεπιστημιακή κατάρτιση, κλπ. Υπάρχουν σε διάφορες χώρες σχολές babywearing. Θα έλεγα τη λέξη "αναγνωρισμένες", αλλά επειδή εγώ το άνοιξα αυτό το πορτοφόλι, μπορώ να πω πως η λέξη δεν έχει μεγάλο νόημα. (Σε γειτονική μας χώρα, υπήρχε για χρόνια μία σχολή babywearing, μάλωσαν οι δυο ιδιοκτήτριες γιατί δε συμφωνούσαν σε θέματα φιλοσοφίας, τώρα υπάρχουν δύο. Σε άλλη, κοντινή μας χώρα, υπάρχουν τρεις σχολές, η μία είναι "παράρτημα" άλλης χώρας.)
Κάποιοι λένε ότι η εκπαίδευση δεν έχει μεγάλο νόημα. Άλλωστε μιλάμε για μια πρακτική που εφάρμοζαν οι μαμάδες για χιλιάδες χρόνια σε όλες τις κοινωνίες του κόσμου. Κάποιοι λένε ότι το babywearing "είναι όπως ο θηλασμός, το μαθαίνεις στην πράξη, με το μωρό σου". Άλλοι λένε ότι η τυπική εκπαίδευση είναι απαραίτητη. Άλλο οι πιστοποιημένοι σύμβουλοι θηλασμού, που εκπαιδεύτηκαν και πέρασαν εξετάσεις και άλλο οι φίλες σου. Άλλοι λένε ότι η προσωπική εμπειρία είναι απαραίτητη. Άλλο είναι να έχεις διαβάσει είκοσι βιβλία για το θηλασμό και άλλο να έχεις θηλάσει τρία παιδιά. Κάποιοι λένε πως η κλινική εμπειρία είναι πολυτιμότερη. Άλλο είναι να έχεις θηλάσει τρία παιδιά και άλλο να έχεις βοηθήσει στην πράξη εκατοντάδες μαμάδες να θηλάσουν τα μωρά τους.
Εγώ λοιπόν έχω θηλάσει τρία παιδιά (από τα οποία μόνο τα δύο με απόλυτη επιτυχία), αλλά για το θηλασμό δε δίνω ποτέ οδηγίες και συμβουλές. Για το babywearing όμως, έχω την τυπική εκπαίδευση (στην Αγγλία, αλλά από γερμανική σχολή, την πιο "παραδοσιακά αυστηρή"). Έχω προσωπική εμπειρία (φόρεσα τρία παιδιά για πολλά χρόνια και δοκίμασα πάνω από 100 – στην κυριολεξία – διαφορετικούς μάρσιπους). Έχω και κλινική εμπειρία (βλέπω μαμάδες με τα μωρά τους απ’ το 2006, έχω δει ήρεμα μωρά, δύσκολα μωρά, μωρά με παλινδρόμηση, μωρά με νάρθηκα, μωρά με διορθωτικές μπότες, μωρά με κηδεμόνες, μωρά με ειδικές ανάγκες, γονείς με ειδικές ανάγκες, έχω δουλέψει μαζί με τους φυσιοθεραπευτές και τους γιατρούς που παρακολουθούν τα μωράκια που το χρειάζονται και έχω δουλέψει με babywearing consultants του εξωτερικού με εμπειρία μεγαλύτερη κι απ’ τη δική μου).
Δεν ξέρω τι απ’ όλα αυτά μετράει, αν μετράει. Αλλά δεν περιμένω από κανέναν να πιστεύει όλα όσα λέω για το babywearing χωρίς να το ψάξει. Για την ακρίβεια, το αντίθετο: θα ήθελα να σας παρακαλέσω, κάθε φορά που κάποιος σας δίνει το πορτοφόλι του για να το ελέγξετε, να το ελέγχετε πράγματι. Όταν ακούτε "αυτό κάνει κακό στη σπονδυλική στήλη" ή "αυτό κάνει καλό στα ισχία", αναρωτηθείτε λίγο αν αυτό βγάζει νόημα. (Μπορεί να θέλετε να αναρωτηθείτε και τις λεπτομέρειες; τι κακό κάνει; τι καλό κάνει; ποιος το λέει;).
Στην Ελλάδα, έχουμε την περίεργη συνήθεια να δεχόμαστε ως αξιόπιστη πηγή ό,τι είναι απλά ξενόγλωσσο. Άρθρα σε sites ή blogs όπως αυτό εδώ, χρησιμοποιούνται συχνά ως αναφορές και "πηγές" για να υποστηρίξουν απόψεις, χωρίς άλλο ψάξιμο.
Σε όλα αυτά τα χρόνια, δε θα πιστεύετε πόσο έχουν αλλάξει αυτά που διδάσκονται στο babywearing. Αλλιώς τα λέγαμε το 2006, τότε που χρειαζόμασταν ειδική άδεια για να κάνουμε "συναντήσεις" για το θέμα αυτό και αλλιώς τα λέμε τώρα. Όχι όμως στην ουσία τους, η ουσία είναι ίδια. Άλλωστε, ξαναλέω, το babywearing υπάρχει από τότε που υπάρχουν μαμάδες και μωρά. Και η ουσία είναι: ασφαλή, ήρεμα μωρά, γονείς με ελευθερία κινήσεων και άνεση.
Πάντως, αν θέλετε να το ψάξετε, θα χαρώ πολύ να συζητήσουμε με λεπτομέρειες κάθε θέμα που σας απασχολεί ή κάθε σημείο που μπορεί να σας προβληματίζει. Ή απλά να ανοίξουμε μαζί το πορτοφόλι. (Μπορώ να εξηγήσω πχ. γιατί πρέπει "τα γόνατα να είναι ψηλά και τα πόδια ανοιχτά". Έχετε την περιέργεια να μάθετε γιατί;)


Δεν υπάρχουν σχόλια: