Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Με δικά μου λόγια.

Έχω πει πολλές φορές ότι η μεγαλύτερη μου προσπάθεια (που έχει ξεκινήσει από το 2005) είναι η διάδοση του babywearing στην Ελλάδα, να το μάθουμε, να το υιοθετήσουμε, να το δούμε ως κάτι δικό μας (είναι άλλωστε μέρος και της δικής μας παράδοσης).

Έχοντας αυτό στο μυαλό μου, χαίρομαι όταν όλοι και περισσότεροι, μέσα από τα δικά τους sites, blogs, ή προσωπικές σελίδες αναφέρονται στo babywearing και στα οφέλη που προσφέρει στη μαμά και το μωρό.

Όμως κάτι με «τσιμπάει» όταν βλέπω δικά μου κείμενα, αντιγραφή, λέξη προς λέξη, χωρίς καμία αναφορά στο babywearing.gr ή σε μένα. Συχνά βλέπω μια σημείωση του στυλ «το κείμενο είναι μετάφραση από το "thebabywearer.com"». Μα στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι.

Είναι αλήθεια ότι κάποια στοιχεία (κυρίως η αναφορά σε έρευνες) είναι "ελεύθερη μετάφραση" (που έκανα εγώ) από άρθρα του thebabywearer.com, όμως πολύ μεγάλο μέρος αυτών που διαβάζω αλλού είναι κείμενο που έχω γράψει εγώ, είναι το δικό μου λεκτικό, δεν είναι μετάφραση από πουθενά.

Αλήθεια, όλοι όσοι «αντιγράφουν» τη «μετάφρασή» μου, θα μπορούσαν να μου παραθέσουν το αρχικό κείμενο; Πόσο «ελεύθερη» είναι πια αυτή η μετάφραση που να θεωρούν όλοι ως πηγή το thebabywearer.com; Αρκεί το ότι αναφερόμαστε όλοι στην ίδια πρωτογενή βιβλιογραφία για να θεωρούμε ότι μπορούμε να «αντιγράφουμε» το ίδιο κείμενο;

Ακόμα και τα στοιχεία που είναι «μεταφρασμένα», μεταφράστηκαν από μένα, σε μια εποχή που οι όροι «φοράω το μωρό μου» και «μάρσιπος αγκαλιάς» δεν ήταν καθόλου όσο κοινοί είναι σήμερα. Τότε που «μετέφραζα» κομμάτια από το thebabywearer.com, έσπαγα το κεφάλι μου για να βρω πώς θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά η κάθε έννοια και συμμετείχα σε «μεταμεσονύχτιες» συζητήσεις μέσω mail με τις φίλες μου kanela και bitzionaki σχετικά μ’ αυτό το θέμα, προκειμένου να καταλήξουμε σε κάτι που να μπορεί να «ακουστεί» και στη δική μας γλώσσα. Μου φαινόταν ας πούμε πολύ άκομψη η φράση «τα μωρά που φοριούνται απ’ τους γονείς τους» και αντί γι’ αυτό έγραφα «τα μωράκια που απολαμβάνουν αυτή τη ζεστασιά» αναφερόμενη στα πρόωρα μωρά που επωφελούνται από το babywearing. Ε, λοιπόν, όταν αυτήν ακριβώς τη φράση τη διαβάζω σε sites άλλων, ακόμα κι αν είναι μετάφραση, τότε θέλω να αναφέρομαι έστω ως η μεταφράστρια. (Κάπου, σε ελληνικό κείμενο είδα γραμμένο το «μωρά που φοριούνται», τουλάχιστον, σκέφτηκα, κάποιος έκανε το δικό του κόπο).

Και αυτό το περίφημο «Έρευνες έδειξαν ότι τα μωρά που οι γονείς τους τα φοράνε κλαίνε 43% λιγότερο συνολικά και 54% λιγότερο τις απογευματινές-βραδυνές ώρες», που όλοι αναφέρουμε συνεχώς, πόσοι ξέρουμε από πού στ’ αλήθεια προέρχεται; Πόσοι απ’ αυτούς που το μνημονεύουν (το μεταφράζουν;) γνωρίζουν τα στοιχεία της έρευνας; (Εγώ τα γνωρίζω, τα έψαξα πριν το «μεταφράσω»: πρόκειται για έρευνα που διεξήχθη το 1986, σε δείγμα 99 μητέρων με τα μωρά τους!) Και μέρος της βιβλιογραφίας που όλοι απλά αντιγράφουν «από το thebabywearer.com», είναι στη βιβλιοθήκη μου, δεν «αντέγραψα», δεν «μετέφρασα», έκανα την (έστω βιβλιογραφική) έρευνά μου σωστά.

Και ξαναλέω, βλέπω αντιγραφή κειμένων μου (στην κυριολεξία λέξη προς λέξη) με υποτιθέμενη πηγή το thebabywearer.com, όταν τα κείμενα αυτά προέκυψαν από καθαρά προσωπικές μου εμπειρίες! Για παράδειγμα, έστειλα κάποτε προσωπική επιστολή στο noesi.gr σχετικά με το πώς «παιδιά με αναπηρία ή νοητική υστέρηση ωφελούνται από το babywearing» και σχετικά με τα ερεθίσματα που δέχονται στην αγκαλιά μας. Η επιστολή εκείνη (και το κείμενο που μετά μετέφερα στο babywearing.gr) προέκυψε μετά από προσωπική μου επαφή με μαμά που διαχειριζόταν ένα σχετικό θέμα. Και τώρα το κείμενο αυτό είναι μέσα σ’ αυτά που βλέπω σχεδόν σε κάθε site που αναφέρεται στο babywearing, ως «μετάφραση» από ξένα άρθρα.

Το ότι το babywearing μπορεί να βοηθήσει γονείς με κινητικά προβλήματα ή προβλήματα όρασης, είναι η μεταφορά της εμπειρίας μου και της φιλίας μου με μαμάδες που πράγματι αντιμετώπισαν τέτοια προβλήματα και είδα στην πράξη το πώς οι μάρσιποι αγκαλιάς τις βοήθησαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των μωρών τους. Και τώρα διαβάζω γι’ αυτό ως «ελεύθερη μετάφραση» από το thebabywearer.com.

Aπό τότε που έφτιαξα το babywearing.gr (τον Ιούνιο του 2007) και από τότε που άρχισαν και άλλοι στην Ελλάδα να ασχολούνται με αυτό, βλέπω συνεχώς αντιγραφές κειμένων μου από εκεί, άλλες φορές κάποιοι αλλάζουν ή προσθέτουν κάποια πράγματα και άλλες φορές τα παίρνουν εντελώς αυτούσια. Ε, λοιπόν, το παραδέχομαι χωρίς να ντρέπομαι, αν κάποιος αντιγράφει το κείμενό μου ακριβώς, λέξη προς λέξη, τότε θα ήθελα να αναφέρεται ανάμεσα στις πηγές και το babywearing.gr (γιατί από εκεί είναι το κείμενο) και όχι το thebabywearer.com (ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτό)!

(Σημ.: Και δεν πρόκειται μόνο για κείμενα. Βλέπω φωτογραφίες μου, που απεικονίζουν εμένα ή που τις τράβηξα εγώ, σε άλλα blogs ή sites, σε θέματα εντελώς άσχετα με το babywearing, μερικές φορές και σε αρνητικό περιεχόμενο, απλά και μόνο γιατί το να κλέψεις μια φωτογραφία είναι ευκολότερο από το να την έχεις «φτιάξει» εσύ. «Έτσι γίνεται», μαθαίνω. Ναι, το έχω πια καταλάβει.)

Μη με παρεξηγήσετε, φυσικά δεν διεκδικώ την πατρότητα (ή μήπως θα έπρεπε να πω τη μητρότητα) του babywearing σαν ιδέα. Δεν το «ανακάλυψα» εγώ, ούτε ισχυρίστηκα ποτέ κάτι τέτοιο (το αντίθετο). Και επιμένω να λέω με βαθιά ειλικρίνεια ότι όσο περισσότεροι ασχολούνται μ’ αυτό, τόσο πιο χαρούμενη είμαι (γιατί τόσο πιο «κοντά στο στόχο μου» νιώθω). Και φυσικά, θεωρώ το thebabywearer.com απίστευτη πηγή πληροφοριών και μεγάλο «θησαυρό» για το babywearing (θα με βρείτε μέλος εκεί από το 2005)! Αλλά ας βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι σ’ αυτόν τον όμορφο κοινό στόχο (μην παίρνετε άλλο τα δικά μου λιθαράκια, please)!

4 σχόλια:

cghera είπε...

Στέλλα ψάξε λίγο το CC (Creative commons) και το http://www.ask2use.com/
Για τις φωτογραφίες θα μπορούσες να βάλεις υδατογράφημα (υπάρχει και "κρυφό υπογραφή" χωρίς να φαίνεται στην φωτογραφία)
Όσο για τους αντιγραφάκηδες σίγουρα στο σχολείο αντέγραφαν από το διπλανό τους και μετά κοκορεύονταν για το βαθμό. Να τους καεί το DVD...

popelix είπε...

Υπάρχει ένα σχετικό άρθρο για το copyright από το Greek Food Blogs:

http://greekfoodblogs.com/content/%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-food-bloggers

Λυπάμαι για τα αλαμπουρνέζικα, ελπίζω να δουλέψει το link!

IV είπε...

Θα συμφωνησω Στελλα...σιγουρα μπορεις να παρεις πνευματικα δικαιωματα για αυτα που γραφεις αλλα κ σιγουρα για τις φωτογραφιες σου..για αρχη κατω στη σελιδα σου βαλε αυτο
Τα διακαιώματα ανήκουν στη δημιουργό. © Copyright Ονομα Ετος

Φωτογράφος είπε...

Πόσο δίκιο έχεις...

Καταλαβαίνω τι σε "πονάει" (συγνώμη αν ακούγεται βαριά η λέξη, αλλά δε βρίσκω άλλη αυτή τη στιγμή), αλλά να θυμάσαι πάντα ότι στις καρδιές μας εσύ είσαι και νομίζω ότι αυτό έχει τελικά σημασία-όσο ρομαντικό και αν ακούγεται αυτό.

Όσο για τις φωτογραφίες, ένα υδατογράφημα θα κάνει τη δουλειά του για αρχή νομίζω...-όπως είπαν και τα κορίτσια.

Μεγάλη κουβέντα η υποκλοπή στο διαδίκτυο και δύσκολα θα βρεις άκρη, δυστυχώς.

Προσωπικά πιστεύω ότι σημασία έχει τι νιώθει καθένας με τη συνείδηση του. Αν αυτοί που κάνουν αυτά που αναφέρεις έχουν ήσυχη τη συνείδηση τους, τι να πω. Καθένας ξέρει μέσα του την πραγματικότητα. Το θέμα είναι ότι αν σε αυτή τη χώρα ΟΛΟΙ μας δίναμε λίιιιγο περισσότερη σημασία στη συνείδηση και πριν κοιμηθούμε κάναμε έναν απολογισμό, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά...

Το πήγα μακριά και είναι και αργά και είμαι και από ταξίδι, σταματώ εδώ...!