Σκεφτόμουν πως ίσως δεν είναι καλή ιδέα να σχολιάσω «οικονομικά» θέματα, είναι απ’ αυτά που μας λέγανε παλιά να αποφεύγουμε στα δείπνα, έτσι δεν είναι; Αλλά διάφορα πράγματα που διαβάζω και ακούω τον τελευταίο καιρό, με έχουν βάλει σε σκέψεις και θα ήθελα να τις μοιραστώ (με όποιον καλό άνθρωπο έχει την όρεξη να διαβάσει αυτό το ιστολόγιο).
Για να αγοράσει κανείς
ένα sling θα δώσει κατά μέσο όρο
50 ευρώ (40 για τα περισσότερα Αστεράκια, αλλά στην αγορά κυκλοφορούν slings με 60 ή 70 ευρώ). (Να πούμε ότι με αυτό το ποσό θα αγόραζε κανείς δυο παιδικά μπλουζάκια καλής ποιότητας; Ας το πούμε, για λόγους σύγκρισης).
Κατά πάσα πιθανότητα, θα χρησιμοποιήσει κανείς το sling του
από την πρώτη μέρα που θα έχει το νεογέννητο μωράκι στο σπίτι και τουλάχιστον
ώσπου ν’ αρχίσει το παιδί να περπατάει (αν και θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει το sling του και με πολύ μεγαλύτερα παιδιά). Κατά πάσα πιθανότητα επίσης, σ’ αυτό το διάστημα του ενός χρόνου,
θα χρησιμοποιεί το sling του καθημερινά. Θα το πλένει στο πλυντήριο, θα το στεγνώνει και θα το ξαναφοράει.
Προσωπικά, η χρήση που κάνω στα slings μου, είναι πολύ πιο «εντατική», απ’ αυτή που κάνω στα ρούχα μου (και έχω πολλά slings, αλήθεια). Θεωρώ τα slings μου τα πιο «εργατικά» κομμάτια της ντουλάπας μου, τα φορώ συνέχεια, κάθε μέρα, σχεδόν όλη μέρα, τα πλένω στο πλυντήριο, τα στεγνώνω στο στεγνωτήριο και τα ξαναφοράω με ανυπομονησία. Πολλές απ’ τις μπλούζες μου δεν έχουν χρησιμοποιηθεί τόσο όσο τα slings μου. Ούτε καν πολλές απ’ τις μπλούζες του μωρού μου!
Όταν το μωρό μου θα σταματήσει να χωράει στα ρούχα του, τα περισσότερα απ’ αυτά θα είναι αρκετά ταλαιπωρημένα. Ίσως σκεφτώ να τα φυλάξω για επόμενο μωρό (ίσως και όχι). Ίσως σκεφτώ να τα χαρίσω αν είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν νομίζω όμως ότι θα σκεφτώ να τα πουλήσω (ακόμα κι αν το μωρό μου τα έχει φορέσει ελάχιστα και ακόμα και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε). Είναι αλήθεια αυτό κάτι που γίνεται συχνά;
Τα slings που φορούσα με το πρώτο μου μωρό, τα φοράω ακόμα με το δεύτερο. Με τους ίδιους εντατικούς ρυθμούς. Πλύνε-βάλε, κάθε μέρα, όλη μέρα. Και όμως είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Και εκτιμώ ότι «έβγαλαν» και με το παραπάνω τα χρήματα που μου κόστισαν για να τα αποκτήσω (ακόμα και όσα δεν έφτιαξα μόνη μου).
Απ’ αυτή την άποψη λοιπόν, δεν τα θεωρώ καθόλου, μα καθόλου ακριβά.
Και ας το δούμε και από μια άλλη άποψη. Για να αποκτήσει κανείς έναν απ’
τους συμβατικούς μάρσιπους που πωλούνται στα καταστήματα βρεφικών ειδών, θα δώσει κατά μέσο όρο
60 ευρώ. Θα τον χρησιμοποιήσει από όταν το παιδί γίνει 3 μηνών περίπου (νωρίτερα δεν επιτρέπεται από τους παιδιάτρους και δεν συστήνεται και από τους κατασκευαστές αυτών των μάρσιπων). Και θα τον χρησιμοποιήσει μέχρι το παιδί να γίνει 6-7 μηνών περίπου (γιατί οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν όριο βάρους τα 9 κιλά). Σ’ αυτό το διάστημα
των 3-4 μηνών, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα χρησιμοποιήσει το μάρσιπο αυτό πάνω από μισή ή μία ώρα την ημέρα (γιατί είναι τόσο άβολος! και γιατί προορίζεται μόνο για χρήση έξω απ’ το σπίτι). Αν ο μάρσιπος λερωθεί, δεν θα μπορέσει να τον πλύνει (παρά μόνο να τον σκουπίσει τοπικά). Και αυτοί, οι συμβατικοί μάρσιποι, είναι σχεδόν πάντα μέσα στις «πρώτες αγορές» σε αναμονή του νεογέννητου και στην «προίκα του μωρού» και σπάνια κανείς θεωρεί πολλά αυτά τα 60 ευρώ που θα του κοστίσει αυτός ο μάρσιπος.
(χωρίς να εξετάζω καθόλου τα άλλα μειονεκτήματα ή δυσκολίες που παρουσιάζουν αυτοί οι τύποι "συμβατικών μάρσιπων").
Είμαι η μόνη που βλέπω κάτι παράλογο σ' αυτό;
Διαβάστε σχετικά:
Γιατί κοστίζει τόσο ένας μάρσιπος αγκαλιάς;